اگر صخره و سنگ در مسیر رودخانه زندگی

نباشد

صدای آب هرگز زیبا نخواهد شد . . .

به نام مهربان ترین

به نظر من آدم ها دو دسته اند:

یا از من پولدارترن که بهشون میگم مال مردم خور،یا بی پول ترن که بهشون میگم گدا گشنه...

یا بهتر از من کار می کنن که بهشون میگم خر حمال،یا کمتر از من که بهشون میگم تنبل...

یا از من سر سخت ترن که بهشون می گم کله خر،یا بیخیال تر که بهشون میگم ببو...

یا از من هشیار ترن که بهشون میگم پر افاده،یا ساده ترن که بهشون میگم هالو...

یا ازمن شجاع ترن که بهشون میگم بی کله،یا ازمن محطاط ترن که بهشون میگم بی عرضه...

یا از من دست و دل باز ترن که بهشون میگم ولخرج،و یا اهل حساب و کتاب هستن که بهشون

میگم خسیس...

یا از من بزرگ ترن که بهشون میگم گنده بک،یا کوچیک ترن که بهشون میگم فسقلی...

یا از من مردم دار ترن که بهشون میگم بوقلمون صفت،یا رو راست ترن که بهشون میگم احمق...

                                  کلا معیار همه چی منم نه "حقیقت"

منبع:از پاور پوینت های سایت ۸بهشت

۱ـخداوندا دستهایم خالی است ودلم غرق در آرزوها یا به قدرت

بی کرانت دستانم را توانا گردان، 

یا دلم را ازآرزوهاي دست نیافتنی خالی کن.

۲ـدستانی که کمک می کنند پاک تر از دست هایی هستند که رو به آسمان دعا می کنند…

۳ـاگر میخواهید دشمنان خود را تنبیه کنید به دوستان خود محبت کنید.

۴ـآنچه جذاب است سهولت نیست، دشواري هم نیست، بلکه دشواري رسیدن به سهولت است.

۵ـوقتی توبیخ را با تمجید پایان می دهید، افراد درباره رفتار و عملکرد خود فکر می کنند، نه رفتار وعملکرد شما.

۶ـاگر همان کاري را انجام دهید که همیشه انجام می دادید، همان نتیجه اي را می گیرید که همیشه میگرفتید.

۷ـدشوارترین قدم، همان قدم اول است.

۱ـبشر در این دنیا بیشتر از همه ی موجودات مصیبت و عذاب کشیده،

بهترین دلیلش هم این است که در بین تمام آن ها،

 فقط اومی تواند بخند.        "نیچه"

۲ـزیست انسان سه چیز است:

۱ـ علم

۲ـ محبت

۳ـ آزادی

  "افلاطون"

۲ـ بیادتان می آورم تا بدانید که زیباترین منش آدمی محبت اوست پس محبت کنید چه به دوست و چه به دشمن .

چون دوست را بزرگ می کند و دشمن را دوست.

روز دوم ژوئیه 1925 در دهکده کاتاکو – کومب (دهکده شمال کاسایی) آکنه لومومبا روی مقداری کاه ، پسری زائید. در آن زمان شوهرش زراعت شیک ونگ (نوعی دانه آفریقایی که از آن نان درست می کنند) و سرپرستی فرزندان و پرورش تعدادی مرغ و جوجه مشغول بود. خبر تولد بچه را به پدر رساندند و امیل لومومبا پدر نوزاد، بلافاصله خبر را به اطلاع کشیش رسانید، یکی از روحانیون برای دیدن طفل و نامگذاری به خانه دهقان آمد و نوزاد لاغر و کشیده و سیاه را پاتریس نام نهادند.

لطفا برای مطالعه بیشتر و مطالعه پی نوشت نویسنده به لینک ثابت مراجعه فرمایید ...

کودکی 10 ساله که دست چپش در یک حادثه رانندگی از بازو قطع شده بود ، برای تعلیم فنون رزمی جودو به یک استاد سپرده شد .

پدر کودک اصرار داشت استاد از فرزندش یک قهرمان جدا بسازد استاد پذیرفت و به پدر کودک قول داد که یک سال بعد می تواند فرزندش را در مقام قهرمانی کل باشگاه ها ببیند! در طول شش ماه استاد فقط روی بدنسازی کودک کار کرد و در عرض این شش ماه حتی یک فن جودو را به او تعلیم نداد !

بعد از شش ماه خبر رسید که یک ماه بعد مسابقات محلی در شهر برگزار می شود . استاد به کودک 10 ساله فقط یک فن آموزش داد .و تا زمان برگزاری مسابقات فقط روی آن تک فن کار کرد.

سرانجام مسابقات انجام شد و کودک توانست در میان اعجاب همگان با آن تک فن همه حریفان خود را شکست دهد !

سه ماه بعد کودک توانست در مسابقات بین باشگاهها نیز با استفاده از همان تک فن برنده شود و سال بعد نیز در مسابقات کشوری ، آن کودک یک دست موفق شد تمام حریفان را زمین بزند و به عنوان قهرمان سراسری کشور انتخاب گردد. وقتی مسابقه به پایان رسید در راه بازگشت به منزل کودک از استاد رازپیروزی اش را پرسید:

استاد گفت: دلیل پیروزی تو این بود که اولا به همان یک فن به خوبی مسلط بودی ، ثانیا تمام امیدت همان یک فن بود و سوم اینکه راه شناخته شده مقابله با این فن گرفتن دست چپ حریف بود که تو چنین دستی نداشتی !!!!

(یاد بگیر که در زندگی، از نقاط ضعف خود به عنوان نقاط قوت خود استفاده کنی.راز موفقیت در زندگی ، داشتن امکانات نیست، بلکه استفاده از" بی امکانی" به عنوان نقطه قوت است.)

روزی دو دوست در بیابانی راه می رفتند . ناگهان بر سر موضوعی اختلاف پیدا کردند و کار به مشاجره کشید .یکی از آنها از سر خشم سیلی محکمی توی گوش دیگری زد .

دوست سیلی خورده هم خون سرد روی شن های بیابان نوشت : امروز بهترین دوستم بر چهره ام سیلی زد . آن دو کنار یکدیگر به راه رفتن ادامه دادند تا به یک آبادی رسیدند. تصمیم گرفتند قدری آنجا بمانند و استراحت کنند. ناگهان پای شخصی که سیلی خورده بود لغزید و داخل برکه افتاد و چون شنا بلد نبود نزدیک بود غرق شود اما دوستش به کمک او شتافت و نجاتش داد . فرد نجات یافته به سختی و روی صخره سنگی نوشت: امروز بهترین دوستم جان مرا نجات داد . دوستش با تعجب پرسید : آن روز تو سیلی مرا روی شن های بیابان نوشتی اما امروز به سختی روی تخته سنگ نجات دادنت را حکاکی کردی ؟

آن یکی هم لبخندی زد و گفت: وقتی کسی ما را آزار می دهد باید روی شن های صحرا بنویسیم تا بادهای بخشش آن را پاک کنند ولی وقتی کسی محبتی به ما می کنند باید آن را روی سنگ بنویسیم تا هیچ بادی نتواند آن را از یاد ما ببرد.

پسرم چگونه می توانم کمکت کنم که

ببینی؟

بیا تورا روی دوشم بنشانم.

آن وقت دورتر از من می بینی.

آن وقت به جای هردومان می بینی.

حالا تو به من بگو چه می بینی؟

              «اچ جکسون براون»